Οριστικά στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ στην Ά εκλογική περιφέρεια της Θεσσαλονίκης ο Κώστας Κιλτίδης. Τι σηματοδοτεί πολιτικά η επιστροφή του.

Με την προσθήκη-έκπληξη του Κώστα Κιλτίδη, ιδιαίτερα σημαντική για λόγους ουσίας και συμβολισμού, έκλεισε το ψηφοδέλτιο της ΝΔ στην Α΄ εκλογική  περιφέρεια της Θεσσαλονίκης.

Η επιστροφή Κιλτίδη στη Νέα Δημοκρατία, μετά από πέντε χρόνια, θέλει να σηματοδοτήσει αντίστοιχα και την επαναφορά της ΝΔ στις λαϊκές και πατριωτικές ρίζες της: Βασική πολιτική επιδίωξη είναι ο επαναπατρισμός στη ΝΔ απογοητευμένων δεξιών ψηφοφόρων που είχαν απομακρυνθεί από το κόμμα λόγω της μνημονιακής πορείας του, στρεφόμενοι σε άλλες πολιτικές επιλογές.

Η θεωρητική συγκρότηση του πολιτικού ανδρός, η ιδεολογική καθαρότητα του, η αυθεντικότητα του λόγου του και κυρίως βέβαια η επιτυχημένη παρουσία του επί πολλά χρόνια στη Βουλή, αλλά και δις ως υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων επί των κυβέρνήσεων Κώστα Καραμανλή, καθιστούν την επιστροφή του καταλυτικό πολιτικό γεγονός, στο πλαίσιο της αμφίπλευρης διεύρυνσης που επιχειρεί η ΝΔ εν όψει της εκλογικής μάχης της 20ής Σεπτεμβρίου.

Άλλωστε, όπως είχε γράψει πρόσφατα η Voria.gr, αρκετά στελέχη της ΝΔ έλεγαν ότι ήταν αναγκαία η επιστροφή  Κιλτίδη, στην κατεύθυνση της συσπείρωσης όλων των τάσεων του κόμματος και δεδομένης της υψηλής διεισδυτικότητάς του στον πατριωτικό χώρο.
Ο ίδιος ο πρώην υφυπουργός, όλο το προηγούμενο διάστημα, με στοχευμένες παρεμβάσεις του, είχε φροντίσει να στείλει σαφή μηνύματα για την εθνική ανάγκη «αναγέννησης της παράταξης, που με τίμησε και την τίμησα» - όπως έλεγε χαρακτηριστικά, τονίζοντας, παράλληλα, αλλά και αποδεικνύοντας στην πράξη, το ισχυρό ψυχικό δέσιμο που είχε και έχει με τους χιλιάδες παραδοσιακούς ψηφοφόρους της ΝΔ.
 

 Πηγή: http://www.voria.gr/article/i-megali-epistrogi-tou-kosta-kiltidi-sti-nea-dimokratia

Στην Ελλάδα ουδέποτε προτάθηκε και επομένως ποτέ δεν εφαρμόσθηκε πολιτική γνήσιας δεξιάς. Μερική εξαίρεση η περίοδος Παπάγου- Συναγερμού με τους πολιτικούς που είχαν αναφορά στην πνευματική αναλαμπή του μεσοπολέμου, που συνιστά αγνοημένη παρακαταθήκη του Ελληνισμού. Η μετακατοχική ανωμαλία και ο ανταρτοπόλεμος και μετέπειτα η δικτατορία του 67 στέρησαν την συντριπτική πλειονότητα των πολιτών από την γνήσια δεξιά αντιπροσώπευση, που ενοχοποιήθηκε από λαθρεπιβάτες των ιδεών τους. Με όρους Ευρωπαϊκής Δεξιάς η γνήσια έκφρασή της εμπεριέχει το σύνολο των φυσικών σταθερών του ανθρώπου σε συγκροτημένη κοινωνία. Εθνοκεντρική αναφορά, πατριωτική και λαϊκή αντίληψη ζωής, φρόνημα ελευθερίας , ισονομίας και ασφάλειας. Κράτος ισχυρό, υπηρεσιών, ελέγχου και εποπτείας, με ελεύθερη δημιουργία στην οικονομία ιδιωτικής αντίληψης. Σήμερα βιώνουμε στη χώρα μας την κοινωνική εξέλιξη αυτού του πολιτικού περιεχομένου ως Κεντροδεξιά. Πατρίδα και πολίτες μετά την κρίση που ξεκίνησε το 2008 δοκιμάζονται τραγικά και σε μεγάλο βαθμό άδικα. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα με αμείλικτες προκλήσεις. Είναι ανάγκη η κεντροδεξιά πρόταση να εμπλουτισθεί με τις αρχές του ρεπουμπλικανισμού για επανεκκίνηση της οικονομίας και της κοινωνίας. Από όλα τα «πρωτόκολλα» του φιλελευθερισμού, αυτό που προσομοιάζει του ρεπουμπλικανισμού και ήδη συζητείται και εφαρμόζεται σε Ευρωπαϊκές χώρες, είναι ο αποκαλούμενος Ορθολογικός Φιλελευθερισμός. Είναι επιτακτική ανάγκη για αναθέρμανση της οικονομίας και ανάταξη της κοινωνίας. Τα αποσπασματικά μέτρα των μνημονίων και οι ψευδαισθήσεις των αντι-μνημονίων δεν συνιστούν λύση . Πρέπει να βαδίσουμε τον δρόμο της πολιτικής, τιμώντας τον καθοδηγητικό ρόλο της κατανοώντας την νέα πραγματικότητα. Επιβάλλεται να απελευθερωθεί η δημιουργία με ρεπουμπλικανικό ριζοσπαστισμό. Τιμώντας Πατρίδα και κοινωνία, να θεμελιωθεί οικονομικό πλαίσιο ταχύτητος και αποτελέσματος. Δεν χωρούν παρερμηνείες και ομφαλοσκοπήσεις. Το φως της νέας πρότασης προκαλεί και προστάζει, ας μη γίνουμε νυχτερίδες που φοβούνται το φως.

Είχα γράψει μετά τις εκλογές , ότι από το έγκλημα των μνημονίων, προέκυψε το λάθος της αριστεράς. Αντί της ένωσης των πολιτικών δυνάμεων με αυτοκριτική και ανάληψη ευθυνών για εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων για το τελευταίο σκαλί ισορροπίας , αναδείχθηκε ως ψευδαίσθηση σωτηρίας η με επιτάχυνση προωθούμενη αριστερά. Η αριστερά έχει θέση στην κοινοβουλευτική δημοκρατία για αντιπροσώπευση και διεκδίκηση κατά την θεώρησή της . Πιθανώς και ως κυβέρνηση αναδιανομής αγαθών σε περιόδους ευμάρειας. Είναι όμως η επιτομή της ματαιότητος η προσμονή λύσεων σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, ιδίως στην σύγχρονη πραγματικότητα. Πόσο μάλλον όταν η κυβερνητική πλειοψηφία είναι ετερόκλητη και αντιφατική. Έτσι η λεγόμενη διαπραγμάτευση από τη κυβέρνηση και η ένοχη στάση της αντιπολίτευσης αντικατέστησαν την πολιτική, που η ανυπαρξία της ήταν εκκωφαντικά παρούσα. Ο ορισμός της πολιτικής διαστροφής που γεννά ματαιότητα έως καταστροφική ιδιοτέλεια στο σύνολο της κοινωνίας, σε και από πολίτες και πολιτικούς. Κλέβουμε τη ζωή των παιδιών μας σε όλες τις εκδοχές που υποστηρίζουμε.

Σήμερα μπροστά μας έχουμε ένα από τα αποτελέσματα της πολιτικής διαστροφής . Την διενέργεια δημοψηφίσματος για σειρά μέτρων , που ζητούν οι δανειστές και διαπραγματευόταν η κυβέρνηση. Ως γνωστόν σε δημοψήφισμα απαντάς με ένα ναι η όχι στο ερώτημα. Πολλά έπρεπε να γίνουν εχθές και προφανώς πρέπει να ψηφισθούν, άλλα όμως οδηγούν σε απάνθρωπους νόμους και «εξουσιασμό». Αρνήθηκα την υποτέλεια και αυτονόητα αρνούμαι την οπισθοδρόμηση. Δεν κρύφθηκα ποτέ μπροστά στην αλήθεια και στην ανάληψη ευθύνης. Γνωρίζω ότι οι απόντες έχουν πάντα άδικο , πιστεύω στην συμμετοχική δημοκρατία, αλλά με γνώση και λογική. Οι πολιτικές μέτρων εφαρμόζονται από τις κυβερνήσεις, που επιλέγουν οι πολίτες.

Με δημοψηφίσματα επιλύονται αυτοτελή ζητήματα που προκύπτουν. Τρείς μήνες , έγκαιρα προσπαθούσα να αντικρούσω την πρόθεση της κυβέρνησης για δημοψήφισμα, όχι για λόγους αντισυνταγματικότητος, αλλά για την ίδια την ουσία του θέματος. Η αντιπολίτευση έδινε παραστάσεις ιδιοτέλειας και υποτέλειας, αντί πολιτικών επιχειρημάτων και ανάδειξης του ζητήματος. Ίσως να προσδοκούν την επιβίωσή τους αρχηγίσκοι και «κολαούζοι» στη δυστυχία των πολιτών, που έκαναν το λάθος να διαπιστώσουν την ανυπαρξία και την ματαιότητά τους . Πώς να συμφωνήσεις με επιταγές ξένων και υποτελών, πώς να πορευθείς με ανόητους και ιδιοτελείς της αριστεράς. Βαραίνει η ψυχή μου, έχει πονέσει το μυαλό μου.

Δεν είμαι ο αγιότερος, ούτε ο σοφότερος, ούτε ο ικανότερος , διεκδικώ όμως το σύνορο και το αδιαπραγμάτευτο της λογικής και της πίστης μου. Έδωσα το εαυτό μου, την βιωματική πολιτική οντότητά μου, στην ευρεία παράταξη και απολογούμαι για μαυραγορίτες του παρελθόντος και υποτελείς του σήμερα. Έδωσα ανοχή δημοκρατική για να υπηρετήσω κοινωνια και Πατρίδα και προσκρούω σε συμμοριτισμό του χθες και ιδιοτέλεια του σήμερα. Επιθυμώ να αγωνισθώ για ότι με εκφράζει, την πατριωτική και λαϊκή αντίληψη , με φρόνημα ελευθερίας και δημιουργίας. Το δημοψήφισμα δεν οδηγεί πουθενά. Το ναι και το όχι είναι απαντήσεις σε ερώτημα παράλογο και διαστροφής Θυσία πολιτικής αναζητά η υπεράσπιση της κοινωνίας και η σωτηρία της Πατρίδος, με οδηγό ότι οι ξένοι θα είναι πάντα ξένοι και οι Έλληνες να βλέπουν την αλήθεια των προγόνων τους και της πραγματικότητος.

Στους ανώμαλους καιρούς του μεσοπολέμου, πριν την τελευταία χρεοκοπία του 1932, ο μέγιστος των νεοελλήνων φιλολόγων – φιλοσόφων Ι. Συκουτρής κατακεραύνωνε τους πολιτικούς για εγκαθίδρυση καθεστώτος « Τυραννίας των ανεύθυνων».

Η σύγχρονη πολιτική ανωμαλία αρχίζει από το καλοκαίρι του 2008 και αντί πνεύματος χρέους και ευθύνης κυριαρχείται η πολιτική ζωή από θεσιθήρες και ανεύθυνους. Καταβάλει ο τότε Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής να πείσει για τους κινδύνους και ζητά σύγκλιση σε ελάχιστο κοινό τόπο. Τορπιλίζεται η προσπάθειά του από την τότε αντιπολίτευση ( πλην Καρατζαφέρη ) και από τους λοχαγίσκους και ιδιοτελείς εξουσιομανείς. Δεν γίνονται εκλογές , έστω ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές του 2009. Γκρεμοτσακίζεται μαζί με την χώρα το Φθινόπωρο του 2009. Ο ανεκδιήγητος ΓΑΠ και οι κηπουροί του, νομίζουν ότι έχουν παραλάβει εξουσία και τα λάφυρα αυτής. Οι ανόητοι δεν αντιλαμβάνονται ότι έχουν στα χέρια τους την ημιθανή , δύσμοιρη πολιτεία με ανυποψίαστους πολίτες. Δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα των 180 βουλευτών για την παράδοση της χώρας σε μνημόνιο. Ο Γιώργος στο Καστελόριζο και ο Αντώνης στο Ζάππειο.

Εγκληματικό δεύτερο μνημόνιο και Σαμαράς – Βενιζέλος νομίζουν ότι οι πολίτες δεν αντιλαμβάνονται την τραγική διαχείριση και την παράδοσή τους στην Γερμανική Ευρώπη. Κυβερνητικά σχήματα μικρονόων και αγοράς χρόνου, χωρίς ανάληψη ευθυνών, γιατί έρχεται φορτωμένο με οικονομικές υποχρεώσεις 2015. Πέθαιναν οι πολίτες και αυτοί βαυκαλιζόταν με την εξουσία. Έτσι αναπότρεπτα και τραγικά προκύπτει κυβέρνηση της αριστεράς , αν είναι δυνατόν σε περίοδο κρίσεως , να δώσει τη μάχη για τη σωτηρία της χώρας. Έχουν δε καταστεί άπαντες ανευθυνουπέθυνοι, αλαζόνες και άπραγες . Ο Τσίπρας διακρίνεται για την συγκρότησή του, όχι όμως ως ηγέτης.

Η άφρων διενέργεια του δημοψηφίσματος απεκάλυψε το ανεπίκαιρο του παλαιομαρξισμού και των σύγχρονων νεολενινιστών. Με παγκόσμια πρωτοτυπία έκλεισαν τις τράπεζες, χωρίς χρεοκοπία και οδηγήθηκαν σε πισωγύρισμα με απώλεια της δεδηλωμένης. Είναι η ώρα της ευθύνης και της θυσίας για όσους αντέχουν, με λογισμό και γνώση. Είμαστε στο διαταύτα και θα χρειασθούν τα καταλυτικά συμπεράσματα. Τους θυμίζω, ότι κατατάσσονται ως προδότες οι εκ του προδοτικού αποτελέσματος στην ιστορία και όχι απαραίτητα εκ των προθέσεων . Έχει σχεδόν αποκρυπτογραφηθεί, ότι αυτή η τραγική πραγματικότητα προέκυψε είτε από εχθρούς του Ευρώ, είτε από καθοδηγητές του σκληρού Ευρώ.

Υπάρχουν δύο δρόμοι σωτηρίας. Αυτός που προκρίνεται τώρα, διατήρηση του βιοτικού κεκτημένου με ακριβό νόμισμα και αυτός της επανεκκίνησης με εθνικό νόμισμα . Και οι δύο απαιτούν γκρέμισμα της τυραννίας των ανεύθυνων , την ισχυροποίηση του κράτους με απελευθέρωση της παραγωγής και της δημιουργίας. Όλα θα κριθούν από το να εμπεδωθεί στην κοινωνία, ότι βρήκαμε το τελευταίο σκαλί ισορροπίας και ότι όλοι θα αγωνισθούμε για την διευθέτηση του χρέους. Η Ελλάς θα ζήσει με ευθύνη και υπερηφάνεια. Τέλος στις ψευδαισθήσεις και στην υποτέλεια.

Κιλτίδης: "Κατεβαίνω, αλλά όχι με Σαμαρά που... από GNOMIWEBTV

Με την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων η Ελλάς αναπότρεπτα εισερχόταν σε γεωπολιτικό κλοιό μεν, αλλά με δυνατότητες οφέλους. Ήταν η μοναδική χώρα των Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. και με υψηλό βιοτικό επίπεδο των πολιτών της. Τότε ελάχιστοι ή κανένας εμφανώς δεν κατανοήσαμε τις επιπτώσεις των ενεργειών Σαμαρά – Σημίτη, πλην του Μιχάλη Χαραλαμπίδη , που κραύγαζε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ για την Γερμανική Ευρώπη που έρχεται. Αγνοήσαμε την συμφωνία 4-2 και την Γερμανική ολοκλήρωση ως ενιαίου κράτους από το 1995. Θυμίζω τα «κέρδη» της Γερμανίας με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991-93 και την καχυποψία των Η.Π.Α., που μεγάλωσε με τον υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου στη Βαλτική μεταξύ Ρωσίας-Γερμανίας Γκρέμισμα της κυβέρνησης της Ν.Δ. , ανάδειξη του γερμανοτραφούς Σημίτη με την στήριξη του ΠαΣοΚ στην εκλογή ΠτΔ από τον Σαμαρά και είσοδος στην Ευρωζώνη χωρίς οικονομική αντιστοιχία. Έτσι εισήλθαμε σε γεωπολιτικό κλοιό, με την τραγική ευθύνη των Ελλήνων πολιτικών, ιδίως της ηγεσίας αυτών. Η ευρωζώνη δεν ήταν πλέον οικονομικό πεδίο, αλλά γεωπολιτικός σφιγκτήρας για την χώρα. Οι Η.Π.Α. ήταν και παραμένουν οι τοποτηρητές της Μεσογείου, η Ρωσική Ομοσπονδία έχασε σχεδόν τα πάντα και αναζητά νέα ερείσματα στην περιοχή . Τρίτες χώρες (Κίνα) έχουν «πατήσει» πόδι για την Ευρώπη με άγνωστες προοπτικές και διεθνείς συσχετισμούς. Πολλές δε σχέσεις , όπως Η.Π.Α. – Ρωσίας είναι αχαρτογράφητες και ίσως «ξαναγράφονται». Έτσι μπορούμε να εξηγήσουμε την εμπλοκή της χώρας μας στην περίοδο των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή, που κατέβαλε εθνωφελείς προσπάθειες ανάκτησης της ορθού ρόλου στην περιοχή, χωρίς εκποίηση των ιστορικών και απαράγραπτων δικαίων μας. Ακολούθησε η περίοδος 2009-2015 με ελεγχόμενους, ανίκανους και προβλέψιμους πολιτικούς, αναλώσιμους για τον εγκλωβισμό της Πατρίδος και την φτωχοποίηση των πολιτών της. Σήμερα με το «γονάτισμα» της χώρας και των πολιτών της, το θείο δώρο του στρατηγικού οικοπέδου στην ιστορική χρονική στιγμή δεν είναι αξιοποιήσιμο λόγω του σφιγκτήρα της Γερμανικής Ευρώπης. Δυστυχώς εκποιήθηκαν πολιτισμοί και θυσίες των γεννητόρων μας από έναν νεφελώδη και ψευδεπίγραφο ευρωπαϊσμό, ενώ εμείς είμαστε η Ευρώπη. Οι στιγμές είναι ιστορικές και ταυτόχρονα αμφίσημες για το καλό και το κακό. Εμείς όμως με ιδιωτία, κοινωνικές διαιρέσεις και τραγική ιδιοτέλεια, ιδίως των «πολιτικών» δεν ακούμε την επίκληση του θρησκευτικού υμνωδού. Πώς παρεδόθημεν στη φθορά και συνεζεύχθημεν τον θάνατο. Μπορούμε να νικήσουμε, μακριά όμως από υποταγές μνημονίων και ψευδαισθήσεις αντιμνημονίων, χωρίς διαίρεση σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Η νέα πραγματικότητα της Πατρίδος μας θέλει ρίζες και πηγές που της ανήκουν, παιδιά της με λογισμό και γνώση να τις αξιοποιήσουν για τα αυτονόητα που έγιναν ζητούμενα.